Zdecydowana większość inwestorów korzystających z analizy technicznej, stara się szukać na wykresach powtarzalnych układów cenowych. Mogą one pomóc w identyfikacji trendów rynkowych oraz przyszłych ruchów cen aktywów.
Formacje cenowe są to określone powtarzalne kształty lub figury geometryczne powstające na bazie ruchu cen. Umożliwiają one przewidzenie kierunku przyszłego ruchu, a także oszacowanie ewentualnego zasięgu. Możemy wyróżnić dwa główne typy formacji – odwrócenia trendu i kontynuacji trendu.
W formacjach kluczowe znaczenie odgrywa kształtowanie się wolumenu obrotów. Poszczególne formacje cenowe charakteryzują się określonym kształtem, wielkością obrotów czy czasem trwania. Wskazują także potencjalny zasięg przyszłych ruchów cen, co można również rozumieć jako stosunek potencjalnych zysków do ryzyka. Niestety częstym problemem jest rozpoznanie formacji. W praktyce rzadko kiedy przypominają one podręcznikowe wzory. Problematyczne może być również to, że niektóre formacje mogą zarówno sygnalizować kontynuację jak i zmianę trendu.
Formacje występują na wszystkich wykresach, bez względu na interwał czasowy. Warto jednak pamiętać, że im dłuższy jest czas powstawania formacji, tym wyższa skuteczność prognostyczna.
Poniższy przykład po lewej stronie pokazuje książkowy układ idealnej formacji RGR, po prawej natomiast zilustrowany jest rzeczywisty przykład z „życia”:
Formacje odwrócenia trendu
Jak nazwa wskazuje formacje te zapowiadają możliwość zmiany trwającej od dłuższego czasu tendencji (z wzrostowej w spadkową i odwrotnie). Często obrazują słabość panującego trendu. Powstają w wyniku wpływu psychologii na decyzje inwestycyjne. Występują w fazach akumulacji i dystrybucji, czyli obejmują kolejno szczyt i dołek ruchu cenowego. Mogą być szczególnie użyteczne, gdy są stosowane wraz ze zleceniami zabezpieczającymi, chroniącymi inwestorów.
