Na najbliższej sesji giełdowej po ostatnim dniu uprawniającym do nabycia akcji, z których przysługuje prawo poboru (dzień P), kursem odniesienia jest ostatni kurs zamknięcia skorygowany o teoretyczną wartość prawa poboru, a akcje oznaczane są jako "bp", czyli bez prawa poboru.
Wobec tego, jeśli posiadacz akcji zdecyduje się sprzedać akcje już po dniu oznaczanym przez Giełdę jako P, to ewentualnemu nabywcy akcji nie będzie już przysługiwało prawo poboru, a akcja ta reprezentować będzie mniejszą wartość niż jeszcze dzień wcześniej (aby otrzymać prawo poboru należy w rzeczywistości nabyć akcje trzy sesje giełdowe wcześniej – ze względu na czas rozliczenia transakcji w KDPW, a sprzedać można już na dwie sesje przed dniem prawa poboru, zachowując to prawo (więcej na ten temat: W jaki sposób należy wyliczyć dzień prawa poboru?).
Korekta kursu odniesienia dokonywana jest przez Giełdę. Polega ona na pomniejszeniu ostatniego kursu zamknięcia o teoretyczną wartość prawa poboru. Wielkość ta uzależniona jest od wzajemnych relacji pomiędzy ilością „starych” i „nowych” akcji oraz relacji pomiędzy ceną rynkową „starych” akcji i ceny emisyjnej „nowych” akcji.
Teoretyczną wartość prawa poboru ustala się w sposób następujący:
(a-b)/(1+n/m)
gdzie:
a – ostatni kurs akcji notowanej z prawem poboru
b – cena emisyjna nowych akcji
n – liczba starych akcji
m – liczba akcji nowej emisji
Teoretyczna wartość prawa poboru jest tym wyższa, im większa rozpiętość pomiędzy ceną rynkową akcji notowanych z prawem poboru i ceny emisyjnej nowych akcji, a także im więcej zostanie wyemitowanych nowych akcji względem ogólnej liczby starych akcji.
W przypadku, gdy ostatni kurs akcji z prawem poboru jest niższy lub równy cenie emisyjnej nowych akcji, jak również gdy w dniu P nie jest jeszcze znana cena emisyjna nowych akcji, kursem odniesienia na pierwszą sesję po dniu P jest odpowiednio ostatni kurs zamknięcia albo ostatni kurs jednolity.
