Polityka dywidendy to stanowisko zarządu spółki co do rekomendowania walnemu zgromadzeniu wypłaty i wysokości wypłaty dywidendy w średnim i dłuższym okresie.
O wypłacie dywidendy nie decyduje zarząd, lecz akcjonariusze w drodze głosowania na zwyczajnym walnym zgromadzeniu. Za każdym razem jednak, zarząd rekomenduje walnemu zgromadzeniu sposób podziału zysku, biorąc pod uwagę wysokość tych zysków oraz potrzeby kapitałowe spółki. Akcjonariusze nie są związani rekomendacją ani polityką dywidendową przedstawioną przez zarząd.
Do najczęściej stosowanych polityk dywidend należą:
- stała kwota dywidendy - niezależnie od wysokości osiąganego zysku, spółka regularnie wypłaca tą samą kwotę dywidendy. W tej sytuacji akcjonariusze wiedzą, czego mogą oczekiwać od spółki. Spółka może również korygować co roku wypłacaną kwotę o występującą inflację, tak aby urealnić wartość dywidendy otrzymywaną przez akcjonariuszy,
- stały wskaźnik wypłaty dywidend - spółka przeznacza na wypłatę dla akcjonariuszy ustaloną, stałą część zysku netto. Istnieją również konstrukcje, polegające na tym, iż przekroczenie przez zysk ustalonego progu, wiąże się z wyższym procentowym wskaźnikiem wypłacanej dywidendy,
- dywidenda rezydualna - dywidenda zostaje wypłacona jedynie wówczas, gdy potrzeby kapitałowe spółki, wynikające z planowanych projektów inwestycyjnych, zostaną zaspokojone w całości. Akcjonariusze otrzymują środki w części, w jakiej zysk nie został wykorzystany przez spółkę.