Kurs odniesienia pozwala inwestorom szybko stwierdzić, o ile w ciągu jednego dnia sesyjnego zmieniła się cena danego papieru wartościowego. Kurs odniesienia stanowi także podstawę dla ustalenia dopuszczalnych wahań kursów w danym systemie notowań.
W celu dokonania oceny, czy cena danego papieru wartościowego w ciągu danej sesji wzrosła, czy zmalała, inwestorzy porównują aktualny kurs notowań do kursu odniesienia. Tym kursem odniesienia zazwyczaj jest kurs zamknięcia notowań z poprzedniej sesji. Niektóre zdarzenia, powodują jednak konieczność modyfikacji kursu zamknięcia z dnia poprzedniego w celu adekwatnego ustalenia procentowej zmiany ceny waloru. W tym celu określona wartość musi zostać odjęta od ceny danej akcji. Te zdarzenia to np. przyznanie prawa poboru czy przyznanie prawa do dywidendy. W następstwie tych wydarzeń giełda wyznaczając kurs odniesienia na kolejną sesję dokonuje jego korekty o wartość, która już nie będzie towarzyszyć danej akcji. Kurs odniesienia, nie będący kursem zamknięcia z poprzedniego dnia notowań, ustalany jest przez GPW również przed pierwszym notowaniem danego waloru.
Nieco inaczej wygląda kwestia kursu odniesienia, który służy ustaleniu dopuszczalnych wahań kursów. W systemie notowań ciągłych wygląda to następująco:
- w przypadku statycznych ograniczeń wahań dla kursu otwarcia kursem odniesienia jest ostatni kurs zamknięcia. Dla kursów w fazie notowań ciągłych oraz dla kursu zamknięcia kursem odniesienia jest natomiast kurs otwarcia, a w przypadku braku jego wyznaczenia ostatni kurs zamknięcia,
- w przypadku dynamicznych ograniczeń wahań dla kursu otwarcia kursem odniesienia jest również ostatni kurs zamknięcia. Dla kursów w fazie notowań ciągłych oraz dla kursu zamknięcia kursem odniesienia jest jednak kurs ostatniej transakcji (w przypadku braku wyznaczenia w fazie otwarcia kursu otwarcia, kursem odniesienia do czasu zawarcia pierwszej transakcji jest ostatni kurs zamknięcia).
Dla kursu jednolitego kursem odniesienia jest natomiast ostatni kurs jednolity.
