W ostatnim tygodniu miałem okazję uczestniczyć w szkoleniu poświęconemu relacjom inwestorskim z inwestorami indywidualnymi. Tuż po jego zakończeniu zostałem poproszony o to, czy mógłbym w jednym żołnierskim zdaniu podsumować całe wydarzenie i udzielić jednej zwięzłej porady przedstawicielom działów relacji inwestorskich jak należy się komunikować z inwestorami indywidualnymi. Nic lepszego od zasady KISS wymyślić się tutaj nie da.
Zasada KISS czyli keep it simple, stupid wywodzi się z informatyki, w szczególności jest popularna wśród twórców oprogramowania, którzy tym samym przekazują sobie informację o tym, żeby zbytnio nie komplikować kodu – im prościej i bardziej przejrzyście, tym lepiej. Ta sama zasada obowiązuje w relacjach inwestorskich.
Prezesi spółek giełdowych żyją często w złudnym przeświadczeniu, że przeciętny inwestor giełdowy wie o ich spółce absolutnie wszystko. Nic bardziej mylnego. Dla przeciętnego inwestora dana spółka giełdowa może być jedynie tickerem, który akurat zobaczył w notowaniach giełdowych. Należy zatem założyć, że przeciętny inwestor wie o danej spółce nic lub prawie nic. Toteż rolą relacji inwestorskich jest poprowadzić tego inwestora za rękę i wszystkiego go powoli nauczyć.
A zatem wszystko co spółka publikuje na własnej stronie www, wszystkie komunikaty powinny być skonstruowane tak, żeby każdy inwestor, nawet ten początkujący, miał szansę przebić się przez gąszcz prezentowanych materiałów. W szczególności dotyczy to spółek prowadzących działalność typu B2B, a więc taką, gdzie końcowym klientem spółki nie jest osoba fizyczna.
Jako przykład negatywny jak można niepotrzebnie skomplikować komunikat chciałbym przytoczyć fragment raportu bieżącego spółki Petrolinvest (znanej skądinąd z niewiarygodnie niezrozumiałych komunikatów)
W czasie dopływu gazu odwiert wypełniony był płuczką wiertniczą o ciężarze właściwym 1,77 g/cm3. Po stwierdzeniu dopływu zamknięto głowicę przeciwerupcyjną, a następnie na czas potrzebny do przygotowania płuczki o większym ciężarze, przy zamkniętej głowicy prowadzono płukanie odwiertu w celu wymycia z odwiertu jak największej ilości gazu ziemnego i kondensatu. W czasie płukania gaz dopływający do odwiertu powodował spadek ciężaru płuczki wiertniczej nawet do wartości około 0,50 g/cm3. Ilość gazu ziemnego była tak duża, że zaszła konieczność jego separowania i spalania na flarze.
I tu pojawia się pytanie, jaki jest sens publikowania czegoś takiego? Kto, poza super-specjalistami z branży wydobywczej zrozumie cokolwiek z tego komunikatu? Czy przeciętny inwestor ma szansę zainteresować się taką spółką, gdy komunikacja z nim prowadzona jest bardzo specjalistycznym językiem o spalaniu gazu ziemnego „na flarze”? Według mnie nie. Pamiętajmy zatem o zasadzie KISS, to ważne, szczególnie dla inwestorów indywidualnych.