Sposób ustalania ceny, a także terminy i forma przeprowadzanych wezwań ustalone zostały w przepisach prawa, w tym przede wszystkim w ustawie o ofercie publicznej.
Zgodnie z tymi regulacjami cena w wezwaniach na akcje spółki, która znajduje się w obrocie na rynku regulowanym nie może być niższa od średniej ceny rynkowej z okresu 6 miesięcy notowań na rynku głównym poprzedzających ogłoszenie wezwania. W przypadku natomiast jeśli nie jest możliwe ustalenie ceny zgodnie z powyższym warunkiem – nie może być ona niższa od wartości godziwej.
Ponadto, cena w wezwaniu nie może być niższa od najwyższej ceny, jaką zapłacił za akcje tej spółki zobowiązany do jego ogłoszenia podmiot (jak również inne podmioty z tej samej grupy kapitałowej) w okresie 12 miesięcy poprzedzających wezwanie.
Co więcej, w przypadku wezwania wynikającego z faktu przekroczenia progu 66 %, ustalona w nim cena dodatkowo nie może być niższa niż średnia cena rynkowa z okresu 3 miesięcy obrotu tymi akcjami na rynku regulowanym poprzedzających ogłoszenie wezwania.
Oczywiście, podmiot ogłaszający wezwanie może ustalić cenę wyższą, tak aby zachęcić akcjonariuszy do zapisywania się na sprzedaż i zwiększyć swoją szansę na powodzenie wezwania.
Od powyższych reguł istnieją również pewne wyjątki, które mogą być zastosowane zgodnie z przepisami określonymi w ustawie.
