Zapraszamy do zapoznania się z raportem na temat rynku odzieżowego. Przyjrzeliśmy się bliżej spółkom LPP, Monnari Trade, Redan, Bytom i Próchnik.
Spis treści
- Profil działalności spółek
- Opis sektora/branży
- Analiza bilansów i wyników finansowych
- Analiza wskaźnikowa
- Podsumowanie
Przegląd spółek z branży odzieżowej
III kwartał 2014
1. Profil działalności spółek
LPP jest jedną z największych firm odzieżowych w regionie Europy Środkowo-Wschodniej. Zajmuje się projektowaniem i dystrybucją odzieży. Spółka realizuje sprzedaż pod pięcioma markami własnymi – Reserved, Cropp, House, Mohito i Sinsay, a w planach ma wprowadzenie szóstej marki. LPP prowadzi obecnie sprzedaż za pośrednictwem sklepów detalicznych w 11 krajach Europy Środkowo-Wschodniej - Polska, Czechy, Słowacja, Węgry, Litwa, Łotwa, Estonia, Ukraina, Rosja, Rumunia oraz Bułgaria. W 2014 roku spółka rozpoczęła również działalność na rynku niemieckim. W samym 2013 r. spółka sprzedała ponad 70 mln sztuk odzieży, odnotowując ponad 1 mld euro przychodów. Łącznie Grupa posiada niemal 1500 salonów. Do spółki należy także Centrum Dystrybucyjne w Pruszczu Gdańskim, które należy do jednych z najnowocześniejszych i największych w tej części Europy. Więcej na temat LPP w osobnym raporcie.
Monnari Trade również zajmuje się projektowaniem i sprzedażą odzieży. Spółka prowadzi działalność pod marką własną Monnari, która jest skierowana głównie do kobiet powyżej 30 roku życia, w segmencie odzieży markowej. Sprzedaż prowadzona jest poprzez sieć własnych sklepów firmowych, których liczba na koniec III kwartału 2014 roku wyniosła 121. Spółka funkcjonuje od 1998 roku (od 2000 pod nazwą Monnari Trade, wcześniej Monnari), a na giełdzie notowana jest od 2006 roku. W pierwszych latach działalności w skład spółki wchodziły również takie marki jak Molton i Pabia. W 2009 roku spółka stanęła na krawędzi bankructwa z powodu zbyt dużych inwestycji przy jednoczesnym załamaniu rynku. Ówczesnym właścicielom udało się uratować spółkę. W ramach restrukturyzacji zrezygnowano z pozostałych marek, a liczba sklepów zmniejszyła się z 235 w 2009 roku do 101 rok później. W 2013 roku Monnari odnotowało 145,6 mln zł przychodów.
Redan, tak jak pozostałe spółki, w swojej podstawowej działalności projektuje i sprzedaje odzież. Spółka działa w dwóch segmentach: modowym (pod markami Top Secret, Troll i Drywach) i dyskontowym (sieć Textilmarket). Redan prowadzi działalność w trzech głównych obszarach geograficznych: Polsce (86% przychodów za 2013 rok), Rosji (5%), a także na Ukrainie (8%). Spółka odnotowuje także niewielkie przychody ze sprzedaży hurtowej. W 2013 roku łączne przychody ze sprzedaży wyniosły 464,7 mln zł. Na koniec III kwartału 2014 roku spółka sprzedawała swoje produkty w 650 sklepach, z czego 343 to sklepy własne. Przez ostatnie dwa lata Redan zmagał się z wysokim zadłużeniem, w tym z emisji obligacji. Spółce udało się dojść do porozumienia z wierzycielami, jednak odbiło się to na dalszym rozwoju spółki, który został zahamowany przez ograniczenia umowy restrukturyzacyjnej. W listopadzie 2014 roku Grupa Redan sprzedała 25% udziałów w Adesso (zarządza sklepami dyskontowymi Grupy) funduszowi Concordia, co pozwoliło na przedterminową spłatę zadłużenia i rozwiązanie umowy restrukturyzacyjnej.
Bytom specjalizuje się w tworzeniu i dystrybucji kolekcji formalnej mody męskiej. Głównym produktem sprzedawanym przez spółkę, zarówno w ujęciu ilościowym jak i wartościowym w sprzedaży, jest garnitur. Pomimo tego udział w sprzedaży tego produktu jest malejący. Coraz większą sprzedaż odnotowuje nowy asortyment, w tym w szczególności oferta typu „smart casual” (jest to styl przeznaczony głównie do pracy, znacznie swobodniejszy i wygodniejszy niż oficjalny strój biznesowy). Spółka prowadzi sprzedaż detaliczną w sieci własnych sklepów pod marką Bytom, a także sprzedaż hurtową pod markami Bytom oraz Intermoda. Na koniec III kwartału 2014 spółka posiadała 78 sklepów pod marką własną. Jeszcze do grudnia 2013 roku Bytom tworzył grupę kapitałową, do której wchodziła spółka zależna Zakłady Odzieżowe Bytom Sp. z o.o. Podstawową działalnością tej spółki była produkcja garniturów, marynarek i spodni głównie dla jednostki dominującej. Z końcem 2013 roku zakłady odzieżowe zostały sprzedane, ale wciąż są one producentem strategicznym dla spółki Bytom.
Próchnik działa na rynku formalnej mody męskiej, podobnie jak Bytom. Jest to jedyna spółka, która jest nieprzerwanie notowana na Giełdzie Papierów Wartościowych od momentu jej powstania, czyli 16 kwietnia 1991 roku. Głównym aktywem spółki jest marka odwołująca się do postaci patrioty Adama Feliksa Próchnika. Od IV kwartału 2013 roku w ofercie spółki pojawiła się również odzież damska, a w 2014 roku perfumy męskie i damskie, oferowane pod marką własną. Na początku 2013 roku Próchnik nabył 100% udziałów w Rage Age International Limited, stając się podmiotem dominującym nowo powstałej Grupy Kapitałowej. W tym samym czasie na czele spółki stanął Rafał Bauer, obejmując pozycję prezesa, będąc przy tym jedynym członkiem zarządu. Jest to postać znana między innymi z połączenia Wólczanki, której wówczas prezesował, z Vistulą.
2. Opis sektora/branży
W przypadku firm odzieżowych kluczowym czynnikiem sukcesu jest wyczucie zmian trendów mody i dopasowanie asortymentu do aktualnych preferencji nabywców. Rozminięcie się z gustami klientów stwarza ryzyko powstania zapasów trudno zbywalnych lub też ich sprzedaży po znacznie zaniżonych cenach. Nieco inaczej prezentuje się sytuacja spółek działających na rynku klasycznej odzieży biurowej i biznesowej, a więc w przypadku spółek Próchnik i Bytom. W tym segmencie mody trendy ulegają relatywnie wolnym zmianom, co oznacza, że nowe kolekcje obarczone są niewielkim ryzykiem związanym ze zmianami w trendach mody.
Branża odzieżowa charakteryzuje się także sezonowością. Cykl projektowania, produkcji i sprzedaży skupia się na dwóch głównych sezonach: wiosna-lato i jesień-zima. Wtedy do oferty wprowadzane są nowe kolekcje. Na początku sezonu (okres marzec-maj i wrzesień listopad) realizowane są wyższe marże. W miesiącach styczeń-luty i lipiec-sierpień realizowana jest wyprzedaż pozostałego asortymentu, co pociąga za sobą spadek marży w tych okresach. Najwyższe obroty realizowane są w IV kwartale kalendarzowym, a najniższe w I kwartale. Wyższe przychody w II połowie roku, w tym głównie w IV kwartale, można również tłumaczyć większą sprzedażą odzieży wierzchniej typu płaszcze, kurtki, które są relatywnie droższe od okryć wiosenno-letnich.
Ryzyko sezonowości jest mniejsze w przypadku spółek, których głównym produktem są formalne ubrania męskie. Tego typu produkty nie podlegają istotnym wahaniom sezonowym. Z tego względu w przypadku Próchnika sezonowość jest ograniczona do kurtek i płaszczy, szczególnie w sezonie wiosennym. Monnari wprowadziła od 2012 roku podział na cztery odrębne sezony, aby odpowiednio dopasować asortyment do warunków pogodowych. Ryzyko sezonowości jest ograniczone w przypadku Redan, co wynika z faktu prowadzenia przez spółkę działalności na rynku dyskontowym. W tym segmencie marże ulegają znacznie mniejszym wahaniom, a przychody Grupy z tego segmentu stanowią istotną część wszystkich przychodów (51% w 2013 roku).
Na wyniki spółek odzieżowych wpływa także pogoda, czego dla przykładu byliśmy świadkiem we wrześniu bieżącego roku. Długa i zimna wiosna bądź ciepła jesień zmniejsza skłonność do zakupu ubrań dedykowanych do innych warunków pogodowych. Może to istotnie wpłynąć na wielkość sprzedaży w pierwszych miesiącach sezonu, kiedy realizowane są najwyższe marże.
